Jest to pozycja gimnastyczna, w której ciężar ciała oparty jest na czubku głowy i obu rękach. Położenie głowy i rąk powinno tworzyć trójkąt równoramienny, w łokciach i ramionach zbliżony kąt prosty, dzięki czemu zapewnimy sobie dobre podparcie. Ramiona i łopatki powinny być ściągnięte, nie mogą luźno wisieć w dół gdyż za bardzo obciążymy wtedy odcinek szyjny kręgosłupa. Plecy proste, pośladki spięte, nogi wyprostowane i napięte. Pozycją wyjściową może być pozycja zasadnicza, przysiad podparty, skłon rozkroczny, unik podparty itd.

Aby prawidłowo wykonać stanie na głowie należy mieć silne barki, ramiona, szyję, oraz idealnie wypracowaną równowagę.

 

Na początek należy próbować stania na głowie przy ścianie/drabince, aby tak samo jak w staniu na rękach wypracować sobie utrzymanie równowagi i odpowiednią, bezpieczną postawę ciała. Aby odpowiednio balansować nad równowagą należy dłonie rozłożyć równomiernie na podłożu, raz postawione nie zmieniają miejsca podczas stania. Ćwiczenie to wykonujemy powoli, opierając najpierw dłonie i głowę, następnie unosząc miednicę jak najwyżej w gorę starając się aby znalazła się równo nad głową i prostując kolana, i delikatnie poprzez spięcie mięśni brzucha i placów odrywanie stóp od podłoża. Potem stopniowo unosimy nogi w górę. Nie wykonujemy żadnego zamachu, jest to stanie siłowe. 

 

Kiedy opanujemy stanie na głowie przy ścianie/drabince, możemy próbować bez podparcia. Do tego celu potrzebny będzie miękki materac lub koc, aby w razie utraty równowagi i przechylenia do tyłu, nie ucierpieć. Jeśli czujemy, że lecimy do przodu, sprawa jest prosta, lądujemy stopami na podłodze ( nigdy na kolanach!). Natomiast jeśli lecimy do tyłu, mamy możliwość : albo zwinąć plecy i skończyć zwykłym przewrotem, albo zgiąć kolana i zejść w tył na mostek. Wszystko zależy od naszej sprawności.

 

Kiedy opanujemy stanie na głowie ze złączonymi nogami, możemy próbować różnych wariantów, np przedstawiony na zdjęciu szpagat poprzeczny.